เรื่องเกี่ยวกับการไปสัมภาษณ์งานมา แบบว่าไม่ได้สัมภาษณ์มานาน ตื่นเต้นหน่อยๆ แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี แต่ไม่ได้งานหรอกนะ 555 เอ๊ะยังไง แต่รู้สึกได้ว่าไม่ใช่ทางของเรา มุมมองมันต่างจากเดิมไปแล้ว เป้าหมายที่ตั้งไว้ ไม่มีทางเป็นจริงได้ถ้ามัวแต่ทำงานรับเงินไปวันๆ และที่สำคัญ ทำงาน 6 วันด้วย แล้วเราจะถูกกลืนกินความคิดไปมากกว่านี้ ผมแบ่งเป็นหัวข้อดังนี้
ประเด็นแรกก็เป็นประสบการณ์ ซึ่งเราไม่มีประสบการณ์ในการลุยงาน IT Support แบบเดี่ยวๆ เลย ทำให้แทบจะไม่รู้เลยว่าต้องเริ่มอย่างไร ถึงจะมีความสามารถในการเรียนรู้ที่ดีเยี่ยมก็ตาม ถ้าทำคนเดียวตายแน่ๆ เลย อันนี้ก็ไม่ได้ตำหนิิบริษัทนะ เพราะบริษัทก็ต้องการพนักงานที่ทำงานได้ตามต้องการและพอดีกับเงินเดือนที่จะจ้างด้วย
ประเด็นที่สองเวลาที่ต้องแลกมากับเงินอันน้อยนิด จริงๆ แล้วบริษัทก็ไม่ได้เงินเดือนน้อยอะไรมากมาย จะเยอะสำหรับตำแหน่งนี้ด้วยซ้ำ แต่ที่ติดใจก็คือ เราตั้งเป้าหมายว่า 1 แสนบาทต่อเดือน ถ้าได้เงินเดือนหลักหมื่นต้นๆ เมื่อไหร่จะไปถึงเป้าหมายล่ะ ทำอย่างอื่นน่าจะมีลุ้นมากกว่า
ประเด็นที่สามเรื่องรถเบนซ์ที่จอดที่หน้าประตู office คาดว่าเป็นของเจ้าของแน่นอน ไอ้เราคิดว่าถ้าทำงานอยู่อย่างนี้ กี่ปี กี่ชาติถึงจะได้มาขับบ้าง ซึ่งแทบจะเป็นไปไม่ได้ กับสิ่งที่คาดหวังไว้เลย ถ้าคิดว่าเป็นไปไม่ได้ และไม่มีทางเป็นไปได้ด้วย ผมขอเดินออกมา แล้ววันนึงผมสำเร็จค่อยขับรถเบนซ์ ไปขอบคุณพี่ HR ที่ช่วยชี้ทางในวันนั้นละกัน
ฉะนั้น ทางที่เราเลือกเดิน ถึงตอนนี้จะยังไม่เห็นเป็นรูปร่างที่ชัดเจนในสายตาของหลายๆ คน แต่สำหรับผม มันชัดเจนมากขึ้นเมื่อไปสัมภาษณ์งานวันนี้ จะรออะไรล่ะครับ เริ่มจากตรงนี้เลย แล้วไปต่ออย่างมีความหวังสุด ๆ ดีกว่า
ลุย.... ฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา
ฉันทะ มีใจใ่ฝ่เรียนรู้
วิริยะ เปลี่ยนสู้ไม่ท้อทอย
จิตตะ ใส่ใจไม่เลื่อนลอย
วิมังสา เฝ้าคอย ปรับปรุง พัฒนา
Design by นายค้ำสมุทร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น